کد مطلب:29126 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:93
3714. امام زین العابدین علیه السلام - از سخنان او در مجلس یزید -:من فرزند علیّ مرتضایم. من فرزند كسی هستم كه بینی ها را به خاك مالید تا آن كه بگویند:خدایی جز " اللَّه " نیست. من فرزند كسی هستم كه در پیش چشم پیامبر خدا، با دو شمشیر جنگید و با دو نیزه ضربه زد، دو بار هجرت كرد، دو بار بیعت كرد، بر دو قبله نماز گزارْد، در بَدر و حُنین جنگید و به اندازه یك پلك بر هم زدن، بر خدا كفر نورزید. من فرزند شایسته ترینِ مؤمنان، وارث پیامبران، ریشه كن كننده ملحدان، سرورِ مؤمنان، نور مجاهدان، زینت عبادت كنندگان، تاجِ گریه كنندگان، بردبارترینِ بردباران، برترینِ قیام كنندگان از آل یاسین و پیامبرِ پروردگار جهانیانم. من فرزند آن تأیید شده با جبرئیل علیه السلام و یاری شده توسط میكائیل علیه السلام هستم. من فرزند پاسدار حریم مسلمانان، كُشنده پیمان شكنان و ستمكاران و منحرفان، جهادكننده با دشمنانش در جنگ، پر افتخارترینِ همه قریشیان و اوّلین كس كه از بین مؤمنان - كه به خدا فرا خوانده شد و پاسخ داد - پیشگامِ پیشگامان، شكننده تجاوزكاران، نابود كننده مشركان، تیری از تركش خدا علیه منافقان، زبان حكمتِ پرستندگان، یاور دین خدا، ولیّ امر خدا، بوستان حكمت الهی، و خزانه دانش خدایی ام. او كه پُر گذشت، بخشنده، شوخ طبع، زیركِ ابطحی، خشنود خوشایند، پیش قدمِ با اهتمام، صبر كننده روزه دار، پاكِ نمازگزار، دلیرِ دستِ و دلْ باز، قطع كننده نسل ها[ ی دشمنان] و پراكنده كننده احزاب است؛ استوارْ دل ترینِ آنان، سواركارترین آنان، در سخن گفتن، جسورترینِ آنان و در تصمیم و اراده، محقَّق سازترین آنان، در قوّت قلب، شدیدترین است؛ شیری شجاع و بارانِ سیل آساست. در جنگ ها، هنگامی كه شمشیرها درهم می آمیختند و عنان اسبان به هم نزدیك می شد، چون سنگ آسیا، آنان را خُرد می كرد و چون توفان، آنان را درهم می كوبید؛ شیر حجاز، صاحب اعجاز، پهلوان عِراق، راهبر بر اساس نص و بر پایه شایستگی است؛ مكّی، مدنی، ابطحیِ تهامی، خیفی، عقبه ای، بدریِ، اُحدی، شجری (بیعت كننده در صلح حدیبیه در زیر درخت)، مهاجری، از بین عرب ها، سرور آنان، و در غوغاها شیر آنها بود. وارث اهل مَشعر، پدر سبطین (حسن و حسین علیهما السلام)، به وجود آورنده شگفتی ها، پراكنده كننده دلیران، اخترِ درخشنده، نور مستمر، شیر پیروز خدا، خواهانِ هر خواهنده، و پیروز بر هر پیروزی، او جدّ من علی بن ابی طالب علیه السلام است.[2]. ر. ك:ج 9، ص 249 (شدّت عبادت او).
3713. امام زین العابدین علیه السلام - در زیارت علی علیه السلام -:درود بر تو، ای امین خدا در روی زمین و ای حجّت خدا بر بندگانش! درود بر تو، ای امیر مؤمنان! گواهی می دهم كه در راه خدا، آن گونه كه باید، جهاد كردی، به كتابش عمل كردی و سنّت های پیامبرش را به جا آوری، تا زمانی كه خداوند، تو را پیش خویش خوانْد و به خواست خود، تو را پیش خود برد و با دلایل رسایی كه داشتی دشمنانت را در برابر حجّتت تسلیم ساخت.[1].